مینی فیکس قطعه‌ای کوچک، سبک، و از جنس پلاستیک مقاوم است که معمولاً از پلی‌پروپیلن (PP) یا پلی‌اتیلن سخت (HDPE) ساخته می‌شود. به دلیل ابعاد کوچکتر، این اسپیسرها برای میلگردهای با قطر پایین (اغلب ۶ تا ۱۲ میلی‌متر) طراحی شده‌اند و ارتفاع پوشش بتن آن‌ها نیز محدودتر است (معمولاً بین ۱۵ تا ۳۰ میلی‌متر).
از نظر فیزیکی، اسپیسر مینی فیکس دارای طراحی دقیق و پایدار است، به طوری که هنگام نصب زیر میلگرد، جابجا نمی‌شود و وزن میلگرد و بتن را در مقیاس سبک تحمل می‌کند. این اسپیسرها در محیط خشک و مرطوب عملکرد خوبی دارند و در برابر فشار سبک مقاومت کافی دارند، اما برای سازه‌های سنگین مناسب نیستند.
از نظر شیمیایی، ساختار پلیمری آن در برابر رطوبت، مواد قلیایی و مواد شیمیایی موجود در بتن مقاوم است. برای افزایش دوام، ممکن است افزودنی‌هایی مانند پایدارکننده‌های UV و آنتی‌اکسیدانت‌ها به آن افزوده شود. این اسپیسرها غیرخورنده، غیرسمی و از نظر شیمیایی پایدارند، اما مانند دیگر پلاستیک‌ها در طبیعت تجزیه‌ناپذیر هستند.
در برابر گرما تا حدود ۱۲۰ تا ۱۴۰ درجه سانتیگراد مقاوم‌اند و در شرایط معمول بتن‌ریزی و خشک شدن بتن، تغییر شیمیایی یا فیزیکی نمی‌دهند.
برای استفاده صحیح از اسپیسر مینی فیکس، مراحل زیر را دنبال کنید:
اسپیسر مینی فیکس دارای دو شاخک دندانه‌دار است که برای قفل کردن و ثابت کردن میلگرد طراحی شده‌اند. ابتدا میلگرد را به دقت در میان شاخک‌های دندانه‌دار اسپیسر قرار دهید.
پس از قرار دادن میلگرد، آن را به آرامی فشار دهید تا شاخک‌های اسپیسر به طور محکم اطراف میلگرد قفل شوند. این قفل شدن باعث تثبیت میلگرد در موقعیت صحیح خود می‌شود.
میلگرد باید به طور کامل روی نشیمنگاه اسپیسر بنشیند. این موقعیت باعث می‌شود که فاصله از سطح زیرین میلگرد تا سطح قالب یا بتن تعیین شود. این فاصله، پوشش بتنی (کاور بتن) روی میلگرد را مشخص می‌کند.
توجه داشته باشید که فاصله نشیمنگاه میلگرد تا کف قالب یا سطح پایینی باید به گونه‌ای باشد که پوشش بتنی مناسب و مطابق با مشخصات فنی مورد نیاز تأمین شود.
با این روش، اسپیسر مینی فیکس به درستی نصب شده و میلگرد به صورت ثابت و صحیح در موقعیت خود قرار می‌گیرد، که موجب ایجاد پوشش بتنی مناسب و رعایت استانداردهای طراحی می‌شود.
