عنوان | ویژگی |
---|---|
حالت | پودر |
رنگ | خاکستری |
وزن مخصوص | 1/5 ± 5٪ gr/cm³ |
استاندارد | ASTM C1583 – BS EN 12636 |
یون کلر | ندارد |
قابلیت انحلال | در آب |
آمادهسازی سطح بتن: قبل از اجرا، سطح بتن باید آماده شود. اطمینان حاصل کنید که سطح مورد نظر برای ترمیم خالی از هرگونه نقاط سست، چربی و آلودگی است.
خراشیدن و زبر کردن سطح: سطح مورد نظر برای اجرای ترمیم کننده بتن باید خراشیده و زبر شود تا چسبندگی بهتری فراهم شود.
اشباع سطح با آب: قبل از اجرا، سطح باید توسط آب اشباع شود.
زنگ زدایی از میلگردها: در صورت خوردگی میلگردها، آنها باید توسط برس یا سند بلاست زنگار زده شوند.
پوشش میلگردها با پرایمر و آستر زینک: سطح میلگردها پوشش داده شود تا در برابر شرایط محیطی مهاجم محافظت شود.
اعمال پرایمر: سطح میلگردها پوشش داده شود تا ضریب چسبندگی افزایش یابد.
تهیه ملات: برای هر کیسه 20 کیلویی پودر ترمیم کننده بتن، 3.5 الی 4.5 لیتر آب لازم است. پودر به آب افزوده شود و تا حصول ملاتی یکنواخت و همگن ترکیب شود.
اعمال ملات: ملات ترمیمی باید به پشت میلگردها متراکم و فشرده شود و سپس توسط ماله، کاردک یا اسپری روی سطح اجرا شود.
مراقبت از سطح: ملات اجرا شده باید تا 48 ساعت کیورینگ شود و در این مدت باید از آن در برابر عوامل مهاجم محافظت شود.
توصیههای پیشنهادی: برای افزایش چسبندگی و ارتقاء خواص، به ازای هر کیسه 20 کیلویی پودر ترمیم کننده، 2 کیلو چسب بتن بیافزایید.
ضخامت و فاصله بین لایهها: حداکثر ضخامت اجرای ملات ترمیم کننده بتن برای سطوح بالا سری 40 میلیمتر است و فاصله بین دو لایه باید پس از گیرش اولیه و در حدود سه ساعت پس از اجرای لایه پیشین باشد.
اجتناب از اجرای ملات خشک: از اجرای ملات خشک شده اجتناب کنید.
حداکثر و حداقل ضخامت اجرای ملات: بیشترین ضخامت اجرای مجاز ملات ترمیمی بتن در سطوح افقی و عمودی 50 میلیمتر و حداقل 10 میلیمتر است.
این مراحل به ترتیب اجرا شود تا ترمیم کننده بتن سیمانی به بهترین نحو ممکن انجام شود.