خمیر کاشت میلگرد
چسب کاشت میلگرد بر پایه رزین اپوکسی
قرن بیستم به‌طور شایسته به نام قرن پلیمرها شناخته می‌شود. صنایع ساختمانی بزرگ‌ترین مصرف‌کننده مواد پلیمری هستند و حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از کل پلیمرها را به خود اختصاص می‌دهند. اپوکسی‌ها به عنوان یکی از مهم‌ترین پلیمرها در کاربردهای مختلفی نظیر اتصال بتن‌های قدیمی به جدید، پوشش‌های حفاظتی، تزریق و غیره، نقش مهمی دارند. یکی از کاربردهای عمده اپوکسی‌ها در فرآیند کاشت میلگرد است که به عنوان روشی مؤثر برای نصب میلگرد ریشه مورد استفاده قرار می‌گیرد. تعریف مقاوم‌سازی طبق استاندارد EN 1504، شامل استفاده از سیستم‌ها و محصولات به‌منظور افزایش یا بازیابی ظرفیت باربری سازه‌های بتنی است.
ویژگی‌های اپوکسی‌ها
رزین‌های اپوکسی پس از اختلاط و انجام واکنش پخت، به یک شبکه سه‌بعدی تبدیل می‌شوند. این پلیمرها از نوع ترموست و دو جزیی هستند که پس از واکنش شیمیایی در دمای محیط به یک ترکیب سخت، چسبناک و مقاوم تبدیل می‌شوند. برخی از ویژگی‌های برجسته اپوکسی‌ها شامل موارد زیر است:
- چسبندگی بسیار بالا به سطوح مختلف
- مقاومت مکانیکی بالا
- مقاومت شیمیایی مناسب
- دوام در برابر عوامل خورنده محیطی
چسب‌های اپوکسی برای کاشت میلگرد
استفاده از چسب‌های اپوکسی برای مهار میلگردها یا بولت‌ها در بتن سخت، که به نام کاشت میلگرد یا بولت شناخته می‌شود، کاربرد فراوانی در صنعت ساخت و ساز دارد. این روش شامل اتصالات سازه‌ای و غیرسازه‌ای، تقویت و مقاوم‌سازی سازه‌ها و موارد دیگر است. برخی از کاربردهای کاشت آرماتور شامل تقویت مقاطع بتنی، افزایش ابعاد پی‌ها برای بهبود باربری، جابجایی ستون‌ها بر اساس تغییرات نقشه معماری، پایدارسازی المان‌های آسیب‌دیده، رفع نقایص اجرایی یا تغییر شرایط بهره‌برداری، و الحاق المان‌های جدید به سازه می‌شود.
در برخی از این کاربردها، عملکرد سازه‌ای مورد نظر نیازمند رعایت شرایط و ضوابط ویژه‌ای در طراحی و اجرای سیستم‌ها است. بارگذاری متناوب و رفت و برگشتی می‌تواند تأثیر شدیدی بر چسبندگی بین میلگردها و بتن داشته باشد، به‌ویژه اگر به مرحله تسلیم برسد. در شکست‌های ناگهانی ناشی از مهار میلگردها و وصله‌ها، زوال چسبندگی ممکن است رخ دهد مگر آنکه با احتیاط‌های لازم از این مشکل جلوگیری شود.